Krajowy Komitet Pomocy Dzieciom i Młodzieży Niepełnosprawnej Ruchowo powstał w strukturach organizacyjnych Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w dniu 26 marca 1983 roku podczas ogólnopolskiej konferencji poświęconej problemom leczenia i rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Od 2015 roku decyzją Delegatów Zjazdu Komitetu skrócono jego nazwę na; Krajowy Komitet Pomocy Dzieciom i Młodzieży Niepełnosprawnej (bez Ruchowo). Wolę o powołaniu Komitetu wyrazili rodzice dzieci niepełnosprawnych z mózgowym porażeniem dziecięcym, przepukliną oponowo-rdzeniową, rozszczepem kręgosłupa, wodogłowiem oraz innymi schorzeniami ośrodkowego układu nerwowego zrzeszeni w specjalistycznych kołach pomocy dzieciom niepełnosprawnym TPD. Utworzony Komitet reprezentowali rodzice-przedstawiciele kół pomocy dzieciom niepełnosprawnym, lekarze, pedagodzy i terapeuci. Pierwszym przewodniczącym Komitetu wybrany został Zbigniew Weigl, ojciec syna z mózgowym porażeniem dziecięcym. I tak już pozostało do dzisiaj, że przewodniczącym Komitetu jest rodzic dziecka niepełnosprawnego (podobnie w kołach, przewodniczącym koła jest ojciec lub matka dziecka niepełnosprawnego). Stąd zrodziło się określenie rodzice-liderzy, rodzice-wolontariusze ruchu społecznego środowiska rodzin z dzieckiem niepełnosprawnym. Przez ponad trzydziestoletni okres działalności Komitetu w jego strukturach funkcjonuje ok. 100 kół w kraju (czasami jest nas trochę mniej, innym razem trochę więcej).
Działania Komitetu oparte są przede wszystkim o możliwości i potrzeby rodziców (opiekunów) oraz kół pomocy dzieciom niepełnosprawnym (koła stanowią autonomiczną jednostka organizacyjną). Podejmowane działania wynikają także z obszarów funkcjonowania osób niepełnosprawnych i ich rodzin w życiu codziennym, w lokalnej społeczności, zarówno w mieście jak i na wsi.
Komitet i jego specjalistyczne koła organizują i prowadzą wiele różnych przedsięwzięć o charakterze leczniczym, rehabilitacyjnym, opiekuńczym, edukacyjnym, turystycznym i integracyjnym.
Do kalendarza zamierzeń na stałe wpisane zostały turnusy rehabilitacyjne, obozy integracyjne, wycieczki krajoznawczo-poznawcze (także pielgrzymki do miejsc świętych w kraju i Europie), rajdy oraz zloty turystyczne, spotkania przyjaciół (z rodzicami, lekarzami, pedagogami, prawnikami, przedstawicielami samorządu itp), imprezy okolicznościowe i kulturalne, przeglądy twórczości artystycznej, wyjścia/wyjazdy do kina, teatru, konkursy muzyczne, plastyczne, szkolenia i konferencje popularno-naukowe, poradnictwo dla rodziców i opiekunów, współpraca z innymi organizacjami pozarządowymi, władzą, samorządową, Kościołem i związkami wyznaniowymi. Działalność Komitetu zgodna jest ze statutem TPD oraz regulaminem Komitetu.
Jesteśmy również założycielami (także inicjatorami i organizatorami) oraz prowadzącymi placówki stałego pobytu dla osób niepełnosprawnych, m.in. ośrodki rehabilitacji, warsztaty terapii zajęciowej, środowiskowe domy samopomocy, dom dziennego pobytu dla osób niepełnosprawnych i seniorów, świetlice terapeutyczne. Organizujemy cykliczne szkolenia dla środowiska rodzin z dzieckiem niepełnosprawnym, kadry oraz wolontariuszy z zakresu działania rehabilitacji społecznej i zawodowej. Jesteśmy także wydawcą (współtwórcą) wielu publikacji poświęconych problemom leczenia, rehabilitacji i edukacji. Współpracujemy z organami rządowej i samorządowej władzy publicznej, Kościołem i związkami wyznaniowymi oraz innymi organizacjami pozarządowymi. Jesteśmy obecni w społecznych radach konsultacyjnych i programowych starosty, prezydenta miasta, marszałka.
Więcej szczegółów o działalności Komitetu, kół, rodziców i wolontariuszy można uzyskać z naszej publikacji “Nie ma dzieci bez szans” (Warszawa, wydanie I 2003r., wydanie II 2008r.), która stanowi kompendium wiedzy o środowisku rodzin z dzieckiem niepełnosprawnym, ruchu społecznym rodziców dzieci niepełnosprawnych, czyli działalności społecznie odpowiedzialnej.